Xi'an
Door: Katrien
Blijf op de hoogte en volg Katrien
02 September 2009 | China, Peking
Xi'an, het startpunt van de Zuideroute, 11 dynastieen lang (1000vC-1000) de hoofstad van het Chinese Rijk, en thuisbasis van het Terracottaleger; reden genoeg voor een bezoekje.
Prima hostel (eindelijk nog eens een matras in plaats van een plank), met vriendelijke hulp bij het plannen van onze verdere reis, en interessante gasten. Al verliest je eigen reisverhaal zijn spectaculariteit volledig wanneer je met drie jonge Fransmannen op de kamer ligt, die deze trip met de fiets doen, 3,5 maanden onderweg zijn, en er nog 4,5 voor de boeg hebben..
Xi'an is een heel fijne en aangename stad. De stadsmuren zijn nog intact en daarbinnen is alles op wandelafstand te doen. Plan was, om op de laatste dag de stadsmuren af te wandelen, maar dat is helaas wegens regenstorm in het water gevallen. Vele leuke buurtjes, en een behoorlijk grote Moslimwijk, die een gezellige nachtmarkt heeft. Heel erg modern wel (samen met Chengdu de meest welvarende steden van het Westen), waarbij het contrast tussen arm en rijk me -net als in de voorgaande Chinese steden- sterk opviel; luxueuse shoppingcentra bevelen je er eleganter, slanker en witter uit te zien, terwijl een half wijkje verderop in een rioolloos straatje mensen hun eigen brood staan te kneden en gezamelijk hun was doen op straat; twee totaal verschillende werelden.
Het Terracottaleger was een beetje een tegenvaller. Het overweldigende gevoel bij het zien van dat eeuwenoude leger van terracotta soldaten die de tombe van Qin Shi Huang bewaken, bleef bij mij uit, simpelweg omdat ik het er eigenlijk niet zo heel erg veel vond. Gedeeltelijk verwoest, gedeeltelijk onopgegraven en gedeeltelijk uitgeleend (?); de loods gaf me een behoorlijk 'lege' indruk. Wel indrukwekkend is het, te zien hoe de soldaten tot in het kleinste detail afgewerkt zijn, en hoe ze allemaal, allemaal verschillend van elkaar zijn (er wordt gezegd dat elke soldaat een portret is van een echt lid van de Imperial Guard). Als je dan in je fantasie de drie loodsen (voetleger, schutters&cavallerie, hoofdkwartier) reconstrueert; WOW.. Het toeristencircus dat rond het Terracottaleger opgebouwd is, is verschrikkelijk; een pretpark-achtig dorp met duizenden souvenirkraampjes en eetplaatsen, inclusief Subway en KFC. Ach, zolang een derde van de toeristen besluit er met een idiote rodeo-hoed te willen rondlopen, kan ik de Chinesen geen ongelijk geven.
Ten slotte nog een Chinees vriendje gemaakt. Toen ik in het lokale buurtwinkeltje water stond te kopen, werd ik aangesproken door Julia (alle Chinesen hebben een Engelse naam), een Chinese leerkracht Engels die dolgraag wat met me wou gaan doen. Na mijn Terracotta-bezoekje dan met haar afgesproken om samen wat te gaan eten. Eerst bracht ze me nog naar haar Engelse bijles-kindje Louise, zodat ik eens een (welgestelder) Chinees gezin kon zien. Een erg slim meisje, maar naar mijn gevoel veel te serieus, verantwoordelijk en volwassen voor haar leeftijd (14 jaar). Ik vond het best eng dat haar anderhalf uur lange monoloog een kritiek was op het Chinese scholensysteem en de rol van de regering daarin. Ik had gehoopt dat Julia me naar een klein, verdoken, onontdekt restaurantje in een Xi'anese suburb zou nemen, maar helaas.. de bovenste verdieping van een shopping center, waar we toch erg lekker gegeten hebben. Toen ik naar Chinese politiek en meningsvrijheid in China informeerde, vertelde ze me dat Chinesen (wegens het 1-partij-systeem) niet echt in politiek geinteresseerd waren, dat iedereen op dit moment geld verdienen het belangrijkste vindt, en dat ze het terecht vindt dat protesterende personen opgepakt worden. De tyfoon in Zuid-Oost China had ze via de media meegekregen, maar van eerder vermoemde Ai Weiwei had ze nog nooit gehoord. Verder was haar grote droom de wereld te kunnen rondreizen, en om die te kunnen verwezenlijken, was haar missie met een rijke buitenlander te trouwen, zodat ze niet meer zou hoeven te werken. Tenslotte wil ze 1 kind, een jongen, geen meisje.
"Whenever you feel like criticizing any one, just
remember that all the people in this world haven't had the advantages
that you've had." (F. Scott Fitzgerald, The Great Gatsby)
Prima hostel (eindelijk nog eens een matras in plaats van een plank), met vriendelijke hulp bij het plannen van onze verdere reis, en interessante gasten. Al verliest je eigen reisverhaal zijn spectaculariteit volledig wanneer je met drie jonge Fransmannen op de kamer ligt, die deze trip met de fiets doen, 3,5 maanden onderweg zijn, en er nog 4,5 voor de boeg hebben..
Xi'an is een heel fijne en aangename stad. De stadsmuren zijn nog intact en daarbinnen is alles op wandelafstand te doen. Plan was, om op de laatste dag de stadsmuren af te wandelen, maar dat is helaas wegens regenstorm in het water gevallen. Vele leuke buurtjes, en een behoorlijk grote Moslimwijk, die een gezellige nachtmarkt heeft. Heel erg modern wel (samen met Chengdu de meest welvarende steden van het Westen), waarbij het contrast tussen arm en rijk me -net als in de voorgaande Chinese steden- sterk opviel; luxueuse shoppingcentra bevelen je er eleganter, slanker en witter uit te zien, terwijl een half wijkje verderop in een rioolloos straatje mensen hun eigen brood staan te kneden en gezamelijk hun was doen op straat; twee totaal verschillende werelden.
Het Terracottaleger was een beetje een tegenvaller. Het overweldigende gevoel bij het zien van dat eeuwenoude leger van terracotta soldaten die de tombe van Qin Shi Huang bewaken, bleef bij mij uit, simpelweg omdat ik het er eigenlijk niet zo heel erg veel vond. Gedeeltelijk verwoest, gedeeltelijk onopgegraven en gedeeltelijk uitgeleend (?); de loods gaf me een behoorlijk 'lege' indruk. Wel indrukwekkend is het, te zien hoe de soldaten tot in het kleinste detail afgewerkt zijn, en hoe ze allemaal, allemaal verschillend van elkaar zijn (er wordt gezegd dat elke soldaat een portret is van een echt lid van de Imperial Guard). Als je dan in je fantasie de drie loodsen (voetleger, schutters&cavallerie, hoofdkwartier) reconstrueert; WOW.. Het toeristencircus dat rond het Terracottaleger opgebouwd is, is verschrikkelijk; een pretpark-achtig dorp met duizenden souvenirkraampjes en eetplaatsen, inclusief Subway en KFC. Ach, zolang een derde van de toeristen besluit er met een idiote rodeo-hoed te willen rondlopen, kan ik de Chinesen geen ongelijk geven.
Ten slotte nog een Chinees vriendje gemaakt. Toen ik in het lokale buurtwinkeltje water stond te kopen, werd ik aangesproken door Julia (alle Chinesen hebben een Engelse naam), een Chinese leerkracht Engels die dolgraag wat met me wou gaan doen. Na mijn Terracotta-bezoekje dan met haar afgesproken om samen wat te gaan eten. Eerst bracht ze me nog naar haar Engelse bijles-kindje Louise, zodat ik eens een (welgestelder) Chinees gezin kon zien. Een erg slim meisje, maar naar mijn gevoel veel te serieus, verantwoordelijk en volwassen voor haar leeftijd (14 jaar). Ik vond het best eng dat haar anderhalf uur lange monoloog een kritiek was op het Chinese scholensysteem en de rol van de regering daarin. Ik had gehoopt dat Julia me naar een klein, verdoken, onontdekt restaurantje in een Xi'anese suburb zou nemen, maar helaas.. de bovenste verdieping van een shopping center, waar we toch erg lekker gegeten hebben. Toen ik naar Chinese politiek en meningsvrijheid in China informeerde, vertelde ze me dat Chinesen (wegens het 1-partij-systeem) niet echt in politiek geinteresseerd waren, dat iedereen op dit moment geld verdienen het belangrijkste vindt, en dat ze het terecht vindt dat protesterende personen opgepakt worden. De tyfoon in Zuid-Oost China had ze via de media meegekregen, maar van eerder vermoemde Ai Weiwei had ze nog nooit gehoord. Verder was haar grote droom de wereld te kunnen rondreizen, en om die te kunnen verwezenlijken, was haar missie met een rijke buitenlander te trouwen, zodat ze niet meer zou hoeven te werken. Tenslotte wil ze 1 kind, een jongen, geen meisje.
"Whenever you feel like criticizing any one, just
remember that all the people in this world haven't had the advantages
that you've had." (F. Scott Fitzgerald, The Great Gatsby)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
